مراحل روانی_جنسی فروید

فروید (١٩٣٩_١٨٥٦) پزشک اهل وین، برای درمان کردن افرادی که دچار پریشانی هیجانی بودند، از آنها میخواست آزادانه درباره ی رویدادهای خطرناک کودکی خود صحبت کنند.

نظریه روانی_جنسی : این نظریه تاکید دارد که نحوه ای که والدین سایق های جنسی و پرخاشگری فرزند خود را در چند سال اول زندگی اداره می کنند برای رشد شخصیت سالم حیاتی است.

سه بخش شخصیت:

نهاد: بزرگترین قسمت ذهن، منبع نیازها و امیال زیستی اساسی                                                  

خود: قسمت هوشیار و منطقی شخصیت. معمولا در اوایل نوباوگی پدیدار میشود تا تکانه های نهاد را طوری هدایت کند که روی چیزهای مناسب، در زمان و مکان قابل قبول تخلیه شوند.

فراخود: یا وجدان بین ٣ تا ٦ سالگی از طریق تعامل با والدین که تاکید دارند کودکان باید از ارزش های جامعه تبعیت کنند ، شکل میگیرد.

١.مرحله دهانی_ دوره ی رشد از تولد تا یک سالگی  

خود تازه ، فعالیت مکیدن بچه را به سمت پستان یا شیشه شیر هدایت میکند. اگر نیازهای دهانی به طور مناسب ارضا نشوند، امکان دارد که فرد عادت هایی نظیر شست مکیدن ، ناخن جویدن ، و مدادجویدن را در کودکی و پر خوری و سیگار کشیدن را در بزرگسالی پرورش دهد.

٢. مرحله مقعدی: دوره ی رشد ١ تا ٣ سالگی

کودکان نوپا و پیش دبستانی از نگه داشتن و رها کردن ادرار و مدفوع لذت میبرند . آموزش استفاده از توالت ، مسئله مهمی بین والد و فرزند میشود. اگر والدین اصرار داشته باشند که کودکان قبل از اینکه آمادگی داشته باشند آموزش ببینند ، یا آنچه آنها توقع خیلی کم داشته باشند، تعارض های مربوط به کنترل مقعد ممکن است به شکل نظم و پاکیزگی بیش از حد یا شلختگی و بی نظمی آشکار شوند.

 

٣. مرحله آلتی : دوره ی رشد ٣ تا ٦ سالگی 

هنگامی که کودکان پیش دبستانی از تحریک اندام تناسلی خود لذت می برند، تعارض ادیپ در مورد پسرها و تعارض الکترا در مورد دختر ها ایجاد میشود: کودکان نسبت به والد جنس مخالف احساس جنسی میکنند. آنها برای اجتناب از تنبیه ، این میل را رها کرده و خصوصیات و ارزش های والد هم جنس را می پذیرند. در نتیجه ، فرا خود شکل میگیرد ، و کودکان هر بار که از این معیارها تخلف کنند، احساس گناه می کنند.

 

٤. مرحله نهفتگی :دوره ی رشد ٦ تا ١١ سالگی 

غرایز جنسی خفته هستند و فراخود بیشتر رشد میکند. کودک از بزرگسالان و همسالان هم جنس خارج از خانواده، ارزش های اجتماعی تازه ای را کسب میکند.

 

 

٥. مرحله تناسلی : دوره ی رشد نوجوانی 

با فرا رسیدن بلوغ ، تکانه های جنسی مرحله ی آلتی از نو ظاهر میشوند. اگر رشد در طول مراحل پیشین موفقیت آمیز بوده باشد ، به ازدواج ، رابطه ی جنسی پخته ، و به دنیا آوردن فرزندان و بزرگ کردن آنها منجر میشود . این مرحله تا بزرگسالی ادامه می یابد.

رشد روانی _ جنسی                                                                                                                       فروید معتقد بود که در طول دوره کودکی ، تکانه های جنسی تمرکز خود را از دهان به مقعد و بعد به مناطق تناسلی بدن جابه جا می کنند. در هر مرحله، والدین اجازه میدهند که نیازهای اساسی فرزند آنها خیلی زیاد یا خیلی کم ارضا شوند. اگر والدین جانب اعتدال را رعایت کنند، در این صورت فرندان انها به صورت بزرگسالان سازگاری رشد خواهند کرد که از قابلیت رفتار جنسی پخته و رسیدگی به زندگی خانوادگی برخوردار خواهند بود .

 

اگر نیازهای دهانی نوزاد ارضا نشود چه میشود ؟؟؟!!!

 فكر كنم بعدها باعث به وجود اومدن عادات غلط دهاني مثل جويدن لب و ناخن يا مكيدن انگشت بشه

مراقبت پس از عمل جراحی شکاف لب Postoprative care cleft lip

 

POSTOPERATIVE CARE
CLEFT LIP AND PALATE

WILLIAM LOGAN

     مراقبت پس از عمل جراحی

تمامی خطوط بخیه را باید کاملاً با پماد آنتی بیوتیک پوشاند. سپس، کمان لوگان باید با فشار به درون بر روی لپ در لب بخیه دار قرار بگیرد.

ویلیام اچ. جی. لوگان، جراح پلاستیک سیاستمدار دارای صدای ملایم و رئیس دانشکدۀ پزشکی لویولا، همچنین داماد ترومن بروفی بود و تا حدی اصول بروفی در زمینۀ مراقبت از فلز در نواحی شکافته را به مراقبت پس از عمل جراحی از لب بخیه دار سوق داد. در سال 1921، قطعه فلز منحنی را ساخت که در هر طرف آن دارای حلقه های میخ داری بود که نواری از میان آن رد می شد و ثابت قرار می گرفت. این وسیله بیش از نیم قرن در اکثر کلینیک های مخصوص جراحی نواحی شکافته از شهرت بسیار برخوردار بود. در سال  1923، بروفی از روی تعصب و به نحو ترغیب کننده ای کمان داماد خود را تأیید کرد. در کتاب خود با عنوان لب و کام شکافته  و با توضیحاتی که ضمیمۀ آن شده است، نوشت:

این اختراع ویلیام اچ. جی. لوگان است و جای هیچ ایرادی ندارد. فشار روی لب را می توان به میل خود کم و زیاد کرد، و این درست همان ویژگی است که در روش های دیگر امکان پذیر نیست. نه تنها لب را بدون هیچ فشاری به رگ ها در حالت ثابتی نگه می دارد، بلکه در آن واحد امکان دسترسی به تمام سطوح آن را فراهم می آورد، بدین ترتیب می تواند سطوح را کاملاً تمیز نگه دارد و می توان شاهد فرایند تعمیر از زمان جراحی تا زمان بیرون کشیدن بخیه بود. ممکن است بخیه های موی اسب را پس از سه تا پنج روز پس از جراحی بیرون بکشند، لذا در حالی که وسیله در جای خود باقی می ماند، اثری از بخیه برجای نخواهد ماند.
هرچند، امروزه بعضی از جراحان کمان لوگان را به استهزاء می گیرند، هنوز احساس می کنم این وسیله در اتاق عمل مایۀ آرامش است و اثرات زیان آور گریه و خنده را بر لبه های زخم از بین می برد، لذا اقدام پیشگیرانه و بهتری را برای معالجۀ بی نقص فراهم می آورد. در عین حال،در برابر ضربه های ناگهانی محافظت می کند و زخم را در معرض تسهیل درمان موضعی خط بخیه می گذارد. قوس فلزی کمان مانند پرچم تعیین هویت در کشتی است که پرستاران را مطلع می سازد که چه کاری باید انجام گیرد، زیرا پس از جراحی، با وجود پماد بر روی خط بخیه، مشخص نمی شود که شکاف وجود دارد یا برطرف شده است. این نکته بسیار حائز اهمیت است که افرادی که کودک دارند، کودکشان رو شکم نخوابد.

       مراقبت معمول از زخم لب شکافته قبلاً مستلزم شستشوی مداوم خط بخیه با استفاده از آب اکسیژنه بود تا پوسته ها را از بین ببرد. البته با درد و سوزش بخیه ها و زخم همراه است. بنابراین، خط بخیه را پس از عمل جراحی کاملاً با پماد آنتی بیوتیک می پوشانم. پرستار می تواند روزی سه بار پس از هر وعدۀ غذایی به بخیه ها پماد بمالند. پماد سوراخ های بخیه را از عفونت ترشح مداوم بینی محافظت می کند و از پوسته شدن جلوگیری می کند و بخیه ها را برای آسان بیرون کشیدن در روز چهارم پس از عمل نرم نگه می دارد. پماد آنتی بیوتیک باید یک روز پس از بیرون کشیدن بخیه استعمال شود تا سوراخ های بخیه بهم بچسبند.

      دیگر اقدامات پیشگیرانۀ اولیه، پس از عمل جراحی باید انجام گیرد. از آنجایی که این وسیله باعث فشار نامطلوبی بر روی لب در حال التیام می شود، داروی مسکّن برای گریه های بیش از حد ناشی از درد تجویز می شود. گیره های بازو برای آرنج ها به کار می رود تا کودک انگشتان خود را به داخل دهان نبرد و زخم جدید را ناخواسته نَکَند. گیرۀ میله ای آرنج با فرو کردن لبه های زبان در کنار هم بین دو لایۀ چسب نواری 4 اینچی یا با قرار دادن آنها در نوار پارچه ای دارای بندهای گره ای ساخته می شوند.در پایان عمل، کت مهارکننده به دور آرنج کودک پیچیده می شود و برای جلوگیری از لیزخوردن به سرشانۀ پیژامه سنجاق می خورد. قالب های گچ شکسته بندی روی آرنج نیز مؤثر می باشند.

  کشیدن بخیه ها
کشیدن بخیه ها یکی از دشوارترین شیوه ها در مراقبت پس از عمل جراحی می باشد. اکثر جراحان در زمان ناامیدی به بیهوشی کامل متوسل می شوند تا برای بیرون کشیدن بخیه بتوانند کودک را برای مدت طولانی آرام نگه دارند قبل از اینکه تکان ناگهانی سر زخم تازه التیام یافته را باز کند. برخی داروی مسکّن را برای کودک تجویز می کنند، سپس او را بیدار می کنند تا او را بر روی تخت عمل ببندند و با نگهداشتن سر کوچک و نرمش در گیرۀ دستی و نور کم در چشمانش بخیه ها را به طور دردناکی یکی یکی بیرون می کشند.

    دقیق بخیه زدن مستلزم مدت زمانی است ولی بیرون کشیدن آن ها یک ثانیه هم وقت نمی گیرد، بنابراین، پرستارانی مانند جانت کوسزاج  و بورلی ویرچ  روشی را به کار می گیرند که خیلی موفق بوده است. در روز چهارم پس از عمل، به کودک غذا داده می شود و داروی مسکّنی همانند قبل از جراحی تجویز می شود. یک ساعت بعد، کودک به خواب عمیق می رود. کنار تخت به آرامی پایین می آید، و با پنس باریک و صافی و  قیچی کوچک تیز بخیه ها با احتیاط کامل بیرون کشیده می شوند. این کار مستلزم دست قوی، چشم قوی، صبر زیاد و عشق به کودکان، و پرستاری مربوط به اطفال می باشد.

 تغذیه پس از جراحی لب

ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که پس از اینکه شکاف روی لب بسته شد و ماهیچه های لب بهم نزدیک شدند، برای التیام کامل زخم، آن را تا حد امکان ساکن نگه دارید. کمان لوگان ، وسیلۀ کمکی است. چنانچه اجازه داده شود که کودک پستانک را بمکد، فشار بر زخم جدید روی لب وارد خواهد شد. غذا به روشی به کودک داده می شود که با حرکت مکیدن همراه نیست یعنی، همان روشی که قبل از جراحی به کار می رود. کودک به طور عمودی در خمیدگی بازوی پرستار نگهداشته می شود در حالیکه سر کودک در دست چپ پرستار می باشد.سرنگ ضدعفونی شده را می توان در کنار لب التیام یافته و روی زبان قرار داد. مایع را می توان با فشار حباب وارد کرد، البته با هر سرعت و میزانی که کودک می تواند به راحتی تحمل کند.
  

    نوع رژیمی که جراح برای لب شکافته پس از عمل جراحی تجویز می کند، رژیم کام شکافته نام دارد.این مستلزم تجویز مایعات زلال فقط برای 24 ساعت است، سپس فرمول نیمه قوی را برای 24 ساعت است که با فرمول متوسطی همراه خواهد بود. همانند سایر تجویزات، به یک عادت تبدیل می شود ، این رژیم غیرمرسوم است. به محض اینکه کودک واکنش نشان دهد، مایعات زلال عاری از خطر هستند، و پس از 12 ساعت هیچ دلیلی وجود ندارد که چرا فرمول عادی را نمی توان شروع کرد. تغدیه با شیشه یک ماه پس از عمل جراحی جایز است، مگر اینکه شکاف کام وجود داشته باشد. در این صورت، تا مدت ها پس از جراحی کام، روش ضدعفونی کردن باید ادامه یابد.

      آنتی بیوتیک همیشه کاربرد ندارد. چنانچه زخم روی لب دچار التهاب شود، آنها را می توان شروع کرد ، یا چنانچه دمای افزایشی وجود داشته باشد که نمی توان با از دست رفتن آب بدن توضیح داد، مقدار کمی آنتی بیوتیک خالی از اشکال است.

    بیمار در روز پنجم پس از عمل جراحی می تواند با کمان لوگان و گیره های آرنج کار گذاشته شده مرخص شود.کمان و گیره ها پس از دو هفته برداشته می شوند. قبل از برداشتن، به مادر آموزش می دهند تا با شیشه های شیر ضدعفونی شده او را تغذیه کند.

      لازم است که والدین و پزشک متخصص اطفال تشخیص دهند که زخم روی لب که قرمز و خشک است و یک ماه پس از عمل جراحی منقبض می شود، پس از شش ماه نرم و کمرنگ و پس از یک سال ناپدید می شود. چنانچه درمان سطحی لب ضروری باشد، در شش ماه انجام می گیرد یا تا زمان جراحی بعدی کام به تعویق می افتد.

کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب febrile convulsions

 

بیمار پسر بچه ای 2 ساله اهل و ساکن .... می باشد که به دلیل تب تشنج به بخش اورژانس بیمارستان .... مراجعه نموده است.

وی G1P2 ماحصل سزارین به علت دوقلویی می باشد . از صبح روز بستری تب خفیف داشته که مادرش قطره استامینوفن به کودک داده ولی تأثیری نداشته و تب بچه شدیدتر و به دنبال آن دچار تشنج شده است. تشنج 2-1 دقیقه به طول کشیده است و همراه با خروج کف از دهان و خشکی کامل بدن و سفت شدن گردن بوده ، همچنین چشم ها به سمت بالا ثابت شده و فقط سفیدی چشم ها مشخص بوده است. قل دیگرش دختر می باشد و مشکلی ندارد.

کودک بیمار بابا و مامان می گوید، به تنهایی راه می رود، از پله ها بالا و پایین می رود. وزن زمان تولد 2750 گرم و وزن کنونی 10 کیلوگرم می باشد. برنامه واکسیناسیون کامل است. کودک علاوه بر شیر خشک رژیم معمولی دارد.

در بررسی سابقه پزشکی کودک، بیمار 3-2 روز بعد از تولد تشنج کرده بود که به دنبال آن دچار کاهش شنوایی شده و به گفته مادر کودک برای او از سمعک استفاده می کنند. همچنین در دوران نوزادی دچار مشکل کیسه صفرا شده که به دلیل مصرف داروهای مختلف بوده و با قطع دارو برطرف شده است. بیمار در نوزادی به علت نارسی و دوقلویی همراه با قل دیگرش چهار ماه در بیمارستان بستری بوده است. حساسیت خاصی ندارد. در بررسی سابقه خانوادگی بیماری خاصی وجود ندارد . خانواده بیمار از نظر وضعیت اقتصادی در سطح متوسطی می باشد.
 فشار خون وی 85 روی 65 میلی متر جیوه و نبض 115 بار در دقیقه می باشد. در معاینات بالینی بیمار خواب آلود می باشد. سیستم های مختلف بدن در بررسی نرمال است.

   در بررسی برگه های آزمابشگاهی

Hb=11 ، Hct=34% ، MCV=76، MCH=25، MCHC=30/22

می باشد که پایین تر از حد نرمال هستند.

WBC=8200،  RBC=4600000

 پلاکت نرمال  و  CRP++ است.


    تدابیر درمانی

سرم قندی نمکی یک لیتر، شربت استامینوفن

آمپول سفتریاکسون، شیاف دیکلوفناک

آمپول دیازپام، آمپول فنوباربیتال

---

تشنج ناشی از تب

تشنج به دنبال اختلال فعالیت الکتریکی مغز در اثر عوامل گوناگونی چون تب رخ می دهد.

سه درصد از کودکان شش ماهه تا 6 ساله در صورت دمای بدن بالاتر از 39 درجه ممکن است دچار تشنج بشوند. تشنج ناشی از تب معمولا در سنین1 تا 4سال رخ می دهد و به دنبال هر بیماری که منجر به افزایش دمای بدن شود از جمله عفونت های فوقانی تنفسی، عفونت لوزه ها، اوتیت، عفونت های کلیوی، عفونت های ویروسی و گاهی اوقات 8 تا 14 روز پس از واکسیناسیون رخ می دهد.

به طور معمول روز اول یک بیماری به عنوان اولین علامت وجود یک بیماری در بدن تظاهر می یابد. این نوع تشنج خیلی خطرناک و جدی به نظر نمی رسد و حتی منجر به صرع نمی گردد. نود درصد کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب تا زمان رسیدن به سن مدرسه دیگر این نوع از تشنج را تجربه نمی کنند. مدت زمان این حمله بین یک تا پنج دقیقه می باشد.

کودک در ابتدا بر افروخته و داغ می باشد، خواب آلوده و گیج بنظر می رسد و احساس سقوط می کند، ممکن است تنفس کودک به مدت سی ثانیه قطع گردد و پوست متمایل به آبی می گردد، ماهیچه های کودک سفت شده و این امر منجر به درد و سپس گریه کودک می شود، ماهیچه های بازو، پاها و صورت می لرزد، کنترل ادرار را از دست داده و به یک خواب عمیق می رود. در حین تشنج کودک کاملا غیر هوشیار و ناآگاه می باشد و همواره والدین از این موضوع رنج می برند.

در بررسی آزمایشات بیمار متوجه شدیم که CRP++ می باشد که نشان دهنده وجود عفونت و التهاب در وی می باشد. لذا  یک لیتر سرم قندی را  به همراه سفتریاکسون به کودک وصل کردیم. با توجه به اینکه درجه حرارت کودک بالا بود اقدام به پایین آوردن تب کودک توسط شربت استامینوفن و شیاف دیکلوفناک کردیم. همچنین جهت پیشگیری از بروز مجدد تشنج به کودک فنوباربیتال و برای کنترل بی قراری وی دیازپام وریدی دو میلی گرم به ازای هر کیلوگرم داده شد.

غیر نرمال بودن آزمایشات کلینیکی را می توان با در نظر گرفتن اینکه کودک در سنی قرار گرفته که به طور فیزیولوژیک دچار بی اشتهایی می باشد توجیه کرد و علت خواب آلوده بودن کودک احتمالا" به خاطر مصرف دیازپام می باشد.

تدابیر پرستاری

با توجه به پیش آگهی و عدم نیاز به درمان دراز مدت این نوع از تشنج پرستاران می بایست والدین را با موارد ذیل در ارتباط با مدیریت تشنج ناشی از تب آشنا سازند:

- دمای طبیعی بدن 36 تا 37.5 می باشد. وقتی کودک شما بیماری دارد و احساس می کنید آرام و بی حال است از لحاظ داشتن تب بررسی نمایید. موارد غیر طبیعی مثل گلودرد یا داغ بودن پشت و بالا تنه بیمار نسبت به پاها را جدی بگیرید

- شانس ابتلا ء به تشنج مجدد در کودکی که یکبار به دنبال تب تشنج کرده است 30درصد است یعنی اینکه 70درصد کودکان مجدد، تشنج ناشی از تب را نخواهند داشت. خطر تشنج هر سال کاهش یافته و نهایتا تا شش سالگی به کمترین مقدار خود می رس.

پیش آگهی تشنج ناشی از تب خوب بوده و ندرتا نیاز به دارو دارند.

- تب پاسخ طبیعی بدن جهت مقابله با عفونت می باشد.  کودکان به طور متوسط 4 تا 6 بار تب در دو سال اول زندگی را تجربه می کنند. این تب ها معمولا خطرناک نیستند. فقط 10درصد تب های کودکان خطرناک بوده و باید مورد بررسی قرارگیرند.

- کودک را در یک محیط نسبتا خنک نگاه دارید

- لباس های اضافی کودک را خارج کنید. بهتر است یک لباس نخی ساده بر بدن کودک باشد. لباس های تنگ اطراف گردن کودک را خارج نمایید.

- در صورت حرکات تشنجی کودک را به یک خوابیده به سمت پهلو قرار دهید. سر کودک را به آرامی به سمت بالا چرخانده تا راه هوایی کودک باز بماند

- هر ترشحی را از اطراف دهان کودک خارج کنید.

- در صورتیکه کودکتان تب دارد اگر تحمل می نماید کودک را تشویق به خوردن مایعات خنک و فراوان با حجم کم بکنید. چرا که افزایش دمای بدن گاهی اوقات در اثر دهیدراتاسیون رخ می دهد. نگران تغذیه کودک نباشید

- در صورتی که کودک تان احساس راحتی می کند آب حمام را هم دمای بدن گرم کرده و کودک تان یک دوش گرم بگیرد

- درصورت همکاری کودک از پا شویه صحیح استفاده نمایید. ناراحتی ودیسترس منجر به افزایش دمای بدن کودک می شود پس از ناراحتی کودکتان بپرهیزی.

- پس از حملات تشنجی کودک به دلیل خستگی مغز نیاز به خواب پیدا می کند، در صورتی که پس از حمله تشنج کودک به سختی بیدار می شود حتما اطلاع دهید
 

-  برای کاهش تب می توانید از استامینوفن طبق دستورالعمل استفاده نمایید. به خاطر داشته باشید این دارو فقط تب را کنترل می کند در صورت ادامه تب علت عفونت کودک تان را بررسی نمایید.

---

منبع: پرستاری کودکان ویلی و  ونگ 1387

گردآورنده: عرازگل بازیار  دانشجوی ترم  شش پرستاری

---

سوال شده است:

پسرم نه ماهه ام که در شش ماهگی تشنج کرد و متاسفانه دو سه بار تشنج کرده و الان داروی فنوباربیتال مصرف می کند و می خواستم بپرسم آیا نگرانی از این بابت وجود دارد یا نه و یکی از نگرانی های ما این هست که آیا این تشنج ناشی از تب هستش یا نیست. راهنمائی کنید.

---

---

پاسخ

داروی فنوباربیتال را بدون تجویز پزشک معالجش قطع نکنید چون اگر پزشک بخواهد دارو را قطع کند تدریجی این کار صورت می گیرد

اما در مورد این سوال که ایا تشنج ناشی از تب است

 ایا اولین بار که کودک تشنج کرد بیمار بود و سرماخوردگی یا عفونت سینه یا اسهال داشت - ایا  تب دار بود

ایا دو سه بار تشنج کردن در یک زمان خاص در همان شش ماهگی رخ داد یا  تا نه ماهگی و به فواصل

سن تشنج ناشی از تب در کودکان عمدتا از شش ماهگی تا سه سالگی است

ممکن است تشنج ناشی از تب  ولی از نوع پیچیده آن باشد

نمی توان بدون نوار مغز تشخیص دیگری داد گاهی که  کودک بدون تب  تشنج می کند در این صورت نوارمغزی

گرفته می شود  باید دید ایا  امواج غیرطبیعی در مغز دیده می شود یا نه
در ضمن
آیا تکامل فرزندتان طبیعی است ایا بدون کمک  می نشیند
ایا ارتباط برقرار می کند
بای بای می کند
 بازی می کند و مواردی از این قبیل

---

سوال توسط: ج

پسر دو سال و سه ماهه ای دارم که در نه ماه گذشته سه بار دچار تشنج ناشی از تب بالا شده است. بعد از تشنج هیچ مشکلی براش پیش نیومده و هیچ دارویی استفاده نمی کنه، فقط دکتر برای جلوگیری از تشنج دوباره در هنگام تب "فریزیوم" تجویز کرده.می خواستم ببینم آیا این تشنج ها ممکن است در آینده به صرع تبدیل شود؟
تشنج ها با فاصله های تقریبا سه ماه بوده و تب ها دو بار به دلیل واکسن و یکی به خاطر سرما خوردگی بوده است. در اولین تشنج که بسیار خفیف بود، در حدود پنج ثانیه، پسرم یک سال و نیمه بود.

---

Frisium = FRIH-zee-um
clobazam = KLOH-bah-zam

دارویی از خانواده بنزودیازپین ها  که به عنوان سداتیو،  کاهنده اضطراب و شل کننده عضلات استفاده می شود.

---

آیا  تشنج تب دار یک نوع  اپی لپسی  یا صرع است؟

خیر. تشنج های تب دار و ضرع دو چیز متفاوت هستند.

علت تشنج تب دار بیماری است که همراه با تب بوده است و ارتباطی با  صرع یا  این ندارد که مغز به طور غیر طبیعی کار می کند.  صرع موجب تشنج می شود اما بدون تب.

برخی از والدین  سوال می کنند ایا تشنج ناشی از تب می تواند منجر به ایجاد صرع در کودک شود. در حدود دو کودک از هر صد کودکی که تشنج ناشی از تب دارند  بعدها در کودکی دچار  صرع می شوند اما این امر احتمالا به این دلیل است که این گروه اندک از کودکان استعداد بیشتری برای هم صرع و هم تشنج ناشی از تب دارند. بنابراین تشنج ناشی از تب عاملی برای بروز صرع نمی باشد